Naukowcy z Uniwersytetu Śląskiego opracowali nowy sposób określania aktywności osuwiskowej gruntów, poprzez badanie rocznych przyrostów drzew. Odkrycie ma wpływ na plany zagospodarowania  terenu – w rejonach aktywnych osuwisk nie powinno się budować mieszkań i dróg.

Pnie drzew porastających osuwiska są często pochylone lub wygięte na skutek osuwania gruntu, co skutkuje wykształcaniem szerszych przyrostów rocznych po jednej stronie pnia . Naukowcy z Uniwersytetu Śląskiego opracowali metodę analizy takich przyrostów.

Dzięki wynalazkowi można nie tylko badać aktywność gruntu na potrzeby planowania zabudowy. Można także tworzyć dokładne mapy zagrożenia dla samorządów, wskazujące tereny bezpieczne oraz takie, które są narażone na ruchy gruntu. Pozwoli to w przyszłości w bardziej racjonalny sposób zagospodarować przestrzeń i ograniczyć zniszczenia wynikające z katastrof osuwiskowych.