Jaki jest poziom zaufania ludzi do robotów? Czy ufamy ich niezawodności bezgranicznie? W jakich okolicznościach zdajemy się na maszyny? Co charakteryzuje udaną współpracę z robotem? To pytania jakie postawili sobie studenci Akademii Górniczo-Hutniczej (AGH) w Krakowie w badaniu poziomu zaufania do robotów.

W testach studenci wykorzystali Kalmana – łazika marsjańskiego, którego tworzą od pięciu lat Nina Bażela oraz Paweł Graczak, na co dzień członkowie Koła Naukowego AGH Space Systems. 

Jak pokazują wyniki badań, poziom zaufania do łazika był podobny u wszystkich członków zespołu i określany było jako wysoki (w skali od 1 do 5 wynosił blisko 4). Członkowie zespołu są świadomi ograniczeń Kalmana, ale nie wpływa to negatywnie na poziom zaufania do robota i przywiązania emocjonalnego do niego. 

Jedynym czynnikiem, który korelował z poziomem zaufania, była ilość snu poprzedniej nocy. Im krócej ktoś spał, tym wyższy miał poziom zaufania do łazika.

jp