Badacze z Wydziału Biologii i Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego (UW) oraz Instytutu Archeologii Uzbeckiej Akademii Nauk uczestniczyli w ekspedycji naukowej do południowo-wschodniej części pustyni Kyzył-kum w Uzbekistanie. Prowadzili tam badania pilotażowe, pozwalające zweryfikować istnienie dużego zbiornika wodnego, który prawdopodobnie był głównym źródłem słodkiej wody od 6 tys. do 4 tys. lat p.n.e. – informuje UW.

Badania dotyczyły zmian paleośrodowiska przełomu pleistocenu i holocenu na Nizinie Turańskiej w Azji Środkowej. Naukowcy sprawdzali hipotezę, czy pomiędzy 6 tys. a 4 tys. lat p.n.e. na pustyni Kyzył-kum istniał duży zbiornik wodny, będący prawdopodobnie głównym źródłem słodkiej wody dla zamieszkujących tam ludów pasterskich i osiadłych.

Wstępne rozpoznanie terenowe na tym obszarze oraz dane archeologiczne ze stanowiska neolitycznej kultury keltaminarskiej wskazują, że punkty zwrotne w rozwoju tej społeczności były prawdopodobnie związane ze zmianami klimatu, prowadzącymi do zmian zasięgu dużego zbiornika wodnego. Jego współczesną pozostałością jest m.in. Jezioro Ayakagytma, położone w bezpośrednim sąsiedztwie badanego stanowiska – powiedział prof. Karol Szymczak z Wydziału Archeologii UW.

jp